سختی غربت

باید از این شهر برم اینجا شهر غمه به هر کسی رسیدم مادر دلش از سنگه ازاین شهر باید برم غروبش سنگین اتش به باره به این شهر چقدر دلتنگه مادر پیر عزیزم گریه نکن دلم پر از غمه خدا شهر کردستان افتاده یادم خدا اینجا کسی ندارم برسی به دادم الان که دارم میمیرم چه کسی خبر بده به مادرم وقت مردم اگر کناری تن سردم را به کردستان بسپارید با دل سوزی بنویسید با لای مزارم تا مزم همه بدانند غربت کرد خوارم اما نه باید برم از اینجا به جای برم از خاطره هام دور باشه به جای که نگاه کردم اون لحظه ها رو یادم نیاره باید برم به برم به شهر قصه ها برم و بشم یه افسانه چقد خوب میشد تو قصه ها زندگی میکردم اونجا از غصه دور بودم اونجا عشق واقعی بود خداییش تو قصه ها هم بودن خیلی خوب میشد